ANDROULLA
SHATI
WRITE ABOUT
SYRIA
Don't talk
Write
Don't look at me
Write
Don't become pensive
Don't let sorrow pull you down
Write
Today I set sail for the future
Today I sail in the sea of horror
Don't cry about me
Write
I left a pillar of salt behind me
Behind me our houses are on fire
Trees have turned to ashes
Dreams without legs
with an orange life vest
which someone
will turn into a handbag.
Those of us who surfaced
Those of us who survived
the omnivorous sea,
we are here to tell you
Write
A world that is deaf
A world that is blind
Is waiting from you
Write
With a stroke of your sword carve a
hope.
Somewhere there is a country,
a land waiting for me
A hug will give me breath
and if you have written about me,
you will be there too.
Write
Write about peace
that left its last breath
in an explosion of gas
Write
The word has no language
The word knows no boundaries
Like the air, it travels
It goes out into the streets
It gets involved in struggles
Write
I want to say something
Write
29/4/2017
In Rome
ΓΡΑΨΕ
ΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΡΙΑ
Αντρούλλα Σιάτη
Μην μιλάς
Γράψε
Μην με κοιτάς
Γράψε
Μην πέσεις σε περισυλλογή
Μην σε καταβάλει η λύπη
Γράψε
Σήμερα έβαλα πλώρη για το μέλλον
Σήμερα πλέω στο πέλαγος της φρίκης
Μήν με κλαις
Γράψε
Άφησα πίσω μου μια στήλη από άλας
Πίσω μου καίνε τα σπίτια μας
Στάχτη τα δέντρα
Όνειρα χωρίς πόδια
με ένα σοσύβιο πορτοκαλί
που μεταποιούν κάποιοι σε τσάντες
Όσοι απο μας επέπλευσαν,
όσοι επιβίωσαν από το αδηφάγο πέλαγος
είμαστε εδώ και σου λέμε
Γράψε
Ένας κόσμος κουφός,
Ένας κόσμος τυφλός
εσένα περιμένει
Γράψε
Με μια σπαθιά χάραξε μιαν ελπίδα.
Κάπου, μιά χώρα, μιά γη εμέ περιμένει.
Μια αγγαλιά θα μου δώσει πνοή.
Κι αν έγραψες για μένα,
θα ´σαι και συ εκεί.
Γράψε
Γράψε για την ειρήνη
που άφησε την τελευταία της πνοή
σε μιαν έκρηξη αερίων.
Γράψε
Ο λόγος δεν έχει γλώσσα
Ο λόγος δεν γνωρίζει σύνορα
Αέρας και ταξιδεύει.
Βγαίνει στους δρόμους.
Κάνει αγώνες.
Γράψε
Θέλω κάτι να πω
Γράψε
29/4/2017
Εν Ρώμη
BIRD WOMAN
I saw you deeping your wings
again and again
in the blood of a sunset.
I saw you carving messages
in the air with your beak.
You spoke with sounds and croaking!
You beckoned with a siren’s melody
you cried and howled.
You claimed all that which
was deprived of you.
Triumphantly you proclaimed
an opportunity to hope.
Mother, woman, wife,
you who carry the firmament
on your shoulders.
On your wings you carry
all those who grew tired in life’s
flight.
Under your wings
you warm up the hearts of the world.
Beat your wings once more!
Once for the sister
who took to the streets
for a foreign land with her children
hanging on to her skirts.
Once for the sexual harassment
at the place of work.
Once for violence in your home.
Once for being nailed down
to the low positions of work.
Once for the suffocation of silence
you were condemned to live in.
Once for the helpless tears
every time your children
have nothing to eat.
Once for the children chewed up
by the jaws of war.
Beat your wings again.
You woman who was born
with the wings of an eagle.
You are destined for big things.
Only these become you.
Everything else is for the chicken
livered souls
of creepy little people.
Beat your wings again
in the blood of a new sunset.
You were born in blood
and in blood you give birth.
A miracle of nature!
You!
Woman!
Bearer of joy and hope!
Mother earth!
6/3/2016
ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥΛΙ
Σε είδα να βουτάς τις φτερούγες,
ξανά και ξανά,
μέσα στα αίματα του δειλινού.
Με το ράμφος σου χάραζες
μηνύματα στον αέρα.
Μιλούσες με ήχους και κρωξίματα!
Με μελωδίες σειρήνας καλούσες,
με ολολυγμούς θρηνούσες,
διεκδικούσες όλα όσα σου στέρησαν.
Θριαμβευτικά διαλαλούσες
Μια ευκαιρία στην ελπίδα
Μάνα, γυναίκα, σύζυγος, εσύ
που στους ώμους σου κουβαλάς το στερέωμα.
Πάνω στις φτερούγες σου
Κουβαλάς όλους, όσους κούρασε η πτήση της ζωής.
Κάτω από τις φτερούγες σου
ζεσταίνεις τις καρδιές της οικουμένης!
Κτύπα ξανά τα φτερά!
Μια, για την αδερφή
που πήρε το δρόμο του ξενητεμού
με τα παιδιά κρεμασμένα στις φούστες της.
Μια για την παρενόχληση στο χώρο της δουλειάς.
Μια για την βία στο σπίτι σου.
Μια για την καθήλωση σου στις χαμηλές θέσεις.
Μια για την ασφυξία της σιωπής,
όπου σε δίκασαν να ζεις.
Μια για το ανίσχυρο κλάμα,
κάθε που τα παιδιά δεν έχουν να φάνε .
Μια για τα παιδιά που σου μάσησαν
τα σαγόνια του πολέμου.
Κτύπα ξανά τα φτερά.
Γυναίκα εσύ, που γεννήθηκες
με τις φτερούγες αητού.
Προορίζεσαι για μεγάλα πράματα.
Μόνο αυτά σου ταιριάζουν.
Όλα τ’ άλλα είναι για τις μικρές ψυχές
χαμερπών ανθρωπάκων.
Κτύπα τα φτερά ξανά
μέσα στα αίματα ενός καινούργιου δειλινού.
Μέσα στα αίματα γεννήθηκες
κει μέσα γεννάς και γεννιέσαι.
Θαύμα της φύσης!
Εσύ!
Γυναίκα!
Γεννήτρα της χαράς και της ελπίδας!
Μάνα μου, γη!
6/3/2016
I WANT
TO...BUT.....
I want to go back to the days of my
childhood,
but you are not there anymore mama.
I want to run through the mellow
ears of corn,
while you look for me amongst the
gold
but you are not there anymore papa.
I want to have that same dream
again
when I did not fall because I could
fly,
but my wings have been broken to
pieces
by their mounds.
I want to take deep breaths,
but they have polluted the air.
I want to say words of love,
but you are not there anymore.
I want not to be able to escape,
but all the prisons are open.
I want to go again out in the
streets
and shout out about peace,
but my voice has been stolen.
I want to talk about my divided
motherland
but the boarders are inside me.
The wall has cut my brain in two.
I want...
But....
29/4/2017
In Rome
ΘΕΛΩ
ΜΑ
Αντρούλλα Σιάτη
Θέλω να επιστρέψω στις μέρες
της παιδικής μου ηλικίας,
μα συ δεν είσαι πια εκεί, μάνα.
Θέλω να τρέξω ξανά
ανάμεσα στα μεστωμένα στάχυα
και συ να με χάνεις στα χρυσαφιά,
μα συ δεν είσαι πια εκεί, πατέρα.
Θέλω να δω ξανά κείνο το όνειρο
που δεν έπεφτα γιατί πετούσα,
μα τα καλούπια
μου κομματιάσαν τα φτερά.
Θέλω να πάρω βαθειές ανάσες ζωής,
μα μου μολύναν τους αιθέρες.
Θέλω να πω λόγια αγάπης,
μα συ δεν είσαι πια εκεί.
Θέλω να μην μπορώ να δραπετεύω,
μα οι φυλακές ανοιχτές.
Θέλω να βγω ξανά στους δρόμους
για να φωνάξω για την ειρήνη,
μα μου κλέψαν την φωνή.
Θέλω να πω για την μοιρασμένη μου πατρίδα
μα τα σύνορα είναι μέσα μου.
Το τοίχος χώρισε το μιαλό μου στα δυό.
Θέλω....
Μα.....
29/4/2017
Εν Ρώμη
ANDROULLA SHATI
ANDROULLA SHATI. She is a teacher of English, a mother of 4
sons and grandmother to twin boys. In the last 6 years she is a public
relations officer for a non for profit environmental organisation. Androulla
sings professionally mainly Greek and Cypriot traditional songs as well as
Rebetiko. She has been writing poetry for longer than 35 years, in blank verse
as well as 15 syllable rhyming couplets which is a traditional way since the
ancient times of Homer.
No comments:
Post a Comment